آموزش فوتبال | فوتبال

پاى ضربه

مفصل مچ پاى ضربه بايد محكم باشد و با قسمت روى پا به توپ ضربه زده شود. ادامهٔ حركت پا بعد از وارد آوردن ضربه الزامى است و حركت دست مخالف به‌طرف جلو و به سمت پاى ضربه ضرورت دارد. زانوى پاى ضربه بايد در راستاى توپ قرار گيرد. (شكل - پاس روى پا)

پاس روى پا

پاى ضربه

پاى ضربه از عقب حركت كرده، با بغل پا به پشت توپ ضربه مى‌زند. (شكل - ضربهٔ بغل پا) بعد از وارد آوردن ضربه ادامهٔ حركت پا در جهت مسير توپ الزامى است. مچ پاى ضربه بايد كاملاً محكم نگه داشته شود.

ضربهٔ بغل پا

- تعريف پاس :

رد و بدل كردن توپ بين افراد همبازى را ”پاس“ مى‌گوئيم.

- تعريف حمايت :

قرار گرفتن در زاويه، فاصله و زمان مناسب به‌منظور كاهش فشار از بازيكن صاحب توپ را ”حمايت“ مى‌گوئيم.

حركت هماهنگ با توپ را كه داراى ويژگى‌هاى تغيير سرعت، تغيير مسير و فريب باشد ”دريبل“ مى‌گويند (شكل - دريبلينگ).

دريبلينگ

در اين قسمت مراحل زير به شما آموزش داده خواهد شد
آشنائي با توپ به‌عنوان مقدمهٔ دريبلينگ
افزايش سرعت ضربه زدن پياپي به توپ
پيشرفت و زمان‌بندي پوشش توپ
پوشش توپ و تظاهر
بهبود زمان‌بندي حركت براي گذشتن از حريف
فريب و گذشتن از حريف
كسب مهارت در شرايط نزديك به بازي
گذشتن از حريف
پيشرفت در شرايط نزديك بازي
پيشرفت در شرايط بازي

نزديك شدن

در اين مرحله، با سرعتِ كنترل‌شده به حريف نزديك مى‌شويد و از حركت عرضى خوددارى مى‌كنيد. (شكل - نزديك شدن)

نزديك شدن

كنترل توپ از نزديك

يعنى توپ در فاصله‌اى از پا قرار گيرد كه فرد بتواند تسلط كافى روى آن داشته باشد (شكل - كنترل توپ از نزديك).

كنترل توپ از نزديك

تاريخچهٔ فوتبال قبل از قرون وسطى

بازى فوتبال، امروز قدمتى بيش از دو هزار سال دارد. چين، مصر، يونان و روم باستان را از زادگاه فوتبال مى‌دانند. در كتب چينى آمده است كه در سال‌هاى قبل از ميلاد مسيح، هوانگ‌تين، امپراتور بزرگ چين، مبتكر بازى فوتبال بوده است. وى تي-سو-چو (يعنى با پا زدن به توپ) را ابداع كرد تا سربازان او باهم مبارزه كنند و به رقابت بپردازند. پس از چندى اين بازى به ميان مردم راه يافت. توپى كه در اين بازى مورد استفاده قرار مى‌گرفت هشت‌تكه و از جنس چرم بود. اين چرم را به‌هم مى‌دوختند و درون آن را از پَر، پشم و يا پنبه پُر مى‌كردند. بازى تي-سو-چو در ابتدا قانونى نداشت. اصل و مبناى بازى هل دادن طرف مقابل و هدف آن بردن توپ به سمت جلو بود.

مواضع و تاكتيك مهاجمين (فوروارد ها) :
فوروارد هايي كه (مهاجمين) در سمت راست خطوط كناري زمين بازي مي كند ، گوش هاي راست و يا چپ ناميده مي شوند . بازيكنان گوش ، كوچك ترين و در عين حال سريع ترين بازيكنان فوتبال هستند . بيشتر پرتاب ها و كرنر ها ، به وسيله گوش ها عايد تيم مي شود . يك گوش دريبل زدن ، شوت زن و پاسور هميشه وزنه سنگيني براي تيم مخالف مي باشد .
گوش ها در قديم به جاي پاس كاري ، بيشتر از دريبلينگ استفاده مي نمودند ولي بعد ها از دريبلينگ خود كاسته و از انواع پاس ها مخصوصا پاس هاي نيمه عرضي (سانتر كردن توپ به روي دروازه) استفاده هاي بسياري بردند .

دروازه بان در درون دروازه با دو مسئله روبروست :

    مواظبت از مواجه شدن با فوروارد (مهاجم) با تكنيك ، پر مهارت و سريع.
    خسته شدن از ايستادن بيهوده در درون دروازه هنگامي كه بر حمله بر روي دروازه اش بسيار كم است .

بنابراين دروازه بان بايد هميشه در درون دروازه آماده باشد و از هر نقطه اي از زمين انتظار شليك هاي سنگين را داشته باشد .

وظيفه مدافعين كنترل مهاجمين تيم مخالف مي باشد . مدافعين اصولا بسيار تنومند بوده و از اندام بسيار قوي برخوردار هستند . آنها بايد بتوانند مهاجمين تيز پا و با هوش را چه از راه هوا (سر زدن و پاس هاي هوايي) و چه از راه زمين (دريبلينگ و پاس هاي زميني) كاملا كنترل نمايند. مدافعين خوب و جايگيري در مواقع زيادي دروازه بان خود را از لحاظ حتمي گل نجات داده اند .
وظيفه مدافعين كناري ، از كار انداختن و خنثي نمودن فوروارد هاي گوشه زمين (گوش راست و گوش چپ) است كه اگر اين دو مهاجم گوش (گوش راست و گوش چپ) مهار بشوند موتور حمله تيم مخالف تقريبا كند و سپس از كار مي افتد . بازيكن خط دفاعي ، خود را هميشه بايد بين توپ و دروازه قرار بدهد .